تنگستن(Tungsten) از فلزات واسطه می باشد. اگرچه طبیعت فیزیکی (دمای ذوب بالا، چگالی بالا، فشار بخار پایین و غیره) دلیل اصلی گسترش کاربردهای تنگستن می باشد اما خواص شیمیایی آن نیز مهم بوده و یکی از عوامل تعیین کننده استفاده آن در محیط های مختلف می باشد.
نکته قابل توجه این است که این خواص می تواند کاملا متضاد هم باشند. به عبارت دیگر، تنگستن هم می تواند به مانند یک فلز نجیب در برابر بسیاری فلزات و ترکیبات تا دماهای بالا مقاوم باشد که این رفتار قابل مقایسه با بیشتر سرامیک ها و شیشه ها بوده و پایداری خوبی نیز در برابر بسیاری از فلزات مذاب داشته و از سوی دیگر، علاوه بر عناصر و ترکیبات شیمیایی با عوامل بیشماری واکنش می دهد. به عنوان مثال؛ در دمای محیط به شدت مورد هجوم فلوئورین قرار گرفته و در کمتر از ۱۰۰ درجه سانتی گراد در مخلوط اسید نیتریک- هیدروفلوریک و محلولهای قلیایی حاوی عوامل اکسنده قابل حل می باشد.
تنگستن زمانی که در معرض هوا قرار می گیرد، تشکیل یک اکسید محافظ بصورت جذب سطحی اکسیژن می دهد. این فلز به طور معمول با اکسیژن تلفیق شده و تشکیل اکسید تنگستنWO3 زرد رنگ را می دهد. در هوای آزاد تا دمای ۳۵۰ºC پایدار بوده اما در دماهای بالاتر از ۴۰۰ درجه سانتی گراد شروع به اکسید شدن می نماید. در اثر اکسید شدن پوسته نازکی از اکسید آبی رنگ تنگستن بر سطح تشکیل شده که از اکسیداسیون بیشتر تنگستن جلوگیری میکند.
این فلز در حرارت معمولی و در شکل ناخالص شکننده است. برخی از کانی های تنگستن خاصیت مغناطیسی دارند. نکته دیگر آنکه در حضور اکسیژن، تنگستن در دمای ۵۰۰ تا ۶۰۰ درجه سانتیگراد می سوزد. این عنصر در سرما در حضور اسید پایدار است و در دماهای بالاتر تنها کمی تاثیر می پذیرد.
خواص فیزیکی، مکانیکی و حرارتی تنگستن
تنگستن بالاترین دمای ذوب را در میان تمام فلزات دارا می باشد که تنها از کربن عنصری و مونوکاربیدهای فلزی نیوبیوم، زیرکونیوم، تانتالیوم و هافنیم کمتر است. در کنار این خصوصیت منحصر به فرد، انرژی پیوندی بسیار بالا خصوصیات شیمیایی ویژه ای را نیز برای این عنصر فراهم نموده است. به عنوان مثال تنگستن دارای کم ترین فشار بخار، کمترین تراکم پذیری در میان تمام فلزات است. این عنصر همچنین دارای چگالی بسیار بالا، ضریب الاستیسیته بالا، انبساط دمایی پایین و رسانایی دمایی بالا می باشد.
اندازه دانه ها و ساختمان آنها تأثیر شدیدی بر خواص مکانیکی تنگستن می گذارد، این فلز در برابر تغییر شکل دادن مقاومت بالایی داشته و همچنین ضریب بالای الاستیسیته و دمای تبلور مجدد بالایی دارد. در میان عناصر تنها رنیوم دارای مقاومت دمایی بیشتر از تنگستن است.
تنگستن در میان تمامی فلزات تقریبا بالاترین چگالی را دارد
منابع تنگستن
کانی های تنگستن در سنگ های آذرین، دگرگونی و رسوبی یافت می شوند. اغلب ذخایر اقتصادی تنگستن جهان در دوره های مزوزوئیک و سنوزوئیک در طول فازهای کوهزایی آلپی بوجود آمده اند.
کانسارهای تنگستن جنوب شرقی چین که بزرگترین ذخایر تنگستن دنیا را تشکیل می دهند، متعلق به مزوزوئیک می باشند. همچنین کانسارهای تنگستن در کره جنوبی و تایلند به این زمان تعلق دارند. مهمترین و بزرگترین ذخایر تنگستن در جنوب شرق چین، جمهوری کره، قزاقستان، شمال قفقاز، اروپای مرکزی، کانادا و شرق استرالیا قرار دارند.
کانی شناسی تنگستن بسیار ساده است. تنگستن به صورت خالص در طبیعت یافت نمی شود و تنها به صورت ترکیبی در بیست کانی یافت می شود که اکثر آنها کمیاب هستند. فقطشیلیت و سه کانی گروه ولفرامیت اهمیت بیشتری دارند. از این بیست کانی، یازده کانی اولیه و بقیه محدود به نواحی هوازده می شوند. نام و فرمول شیمیایی کانیهای مهم تجاری این گروه در جدول ذیل آورده شده است.
به استثنای تنگستنیت، همه کانیها تنگستات هستند که از میان آنها تنها گروه شیلیت و ولفرامیت از اهمیت صنعتی برخوردارند.
به طور کلی سنگهای معدن تنگستن را می توان به دو گروه تقسیم کرد: سنگ های مهم از نظر اقتصادی و سنگ های پایین رتبه. گروه اول شامل ولفرامیت، هیوبنریت، فربریت و شیلیت می باشد که از فراوانی و خلوص کافی برخور دارند و اکتشاف و استخراج آنها اقتصادی است. گروه دوم به دلیل مقادیر کم، خلوص کم و کمیاب بودن اهمیت کمتری دارند
کاربرد تنگستن و آلیاژهای آن به ۱۳ دسته اصلی تقسیم می شود:
سایر کاربردها